Hoi Agnes,
Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Jij vroeg mij hoe ik aankijk tegen de beweging ‘radicale vernieuwing verpleeghuiszorg’, dus wie of wat staat er centraal bij ons, onze bewoners of de regels? Ieder zal zijn eigen visie daarop hebben, maar ik zie het als volgt: binnen Adegeest staan onze bewoners centraal (of althans dat proberen wij), maar het blijft een zoektocht om soms tegen de administratieve ‘ last’ in te gaan. Wij proberen persoonsgericht te werken. Ieder moment van de dag gaat het over de bewoner en diens wensen en (on)mogelijkheden.
Maar in de praktijk gaat het vaak niet alleen om hen, maar ook om de wensen en behoeften van familie, mantelzorgers en instanties die allen graag inzichtelijk willen hebben of wij daadwerkelijk goede zorg leveren. Bijna alles moet geadministreerd worden door de zorgmedewerkers en behandelaren in het zorgdossier en het zorgdossier is leidend…of toch niet?
Naar mijn mening staat het geven van goede zorg gelijk aan op een respectvolle manier aandacht geven aan onze bewoner. Signaleren wat de wens en behoefte van de bewoner op dat specifieke moment is. Is goede zorg niet die knuffel geven wanneer iemand verdrietig is omdat hij niet meer weet waar hij is op dit moment?
Ik wil niet dat de verzorgende eerst in een zorgdossier gaat lezen of het geven van die knuffel wel omschreven staat in een omgangsadvies, maar dat de verzorgende gewoon primair gevoelsmatig en liefdevol handelt.
Een ander voorbeeld uit de praktijk: er is afgesproken, op verzoek van de familie, dat mevrouw X iedere maandag en vrijdag onder de douche gaat, want zij houdt niet heel erg van douchen. Mevrouw wordt op maandagochtend geholpen door een verzorgende. Hoe liefdevol of directief mevrouw ook wordt benaderd, (ook conform de afspraken van het omgangsadvies), mevrouw wil NIET onder de douche. De verzorgende accepteert haar wens en helpt mevrouw met wassen aan de wastafel en zoekt vervolgens samen schone kleding uit om aan te trekken. Na het ontbijt komt de familie langs. Zij zien dat de haren van hun tante niet gewassen zijn en zijn hier niet over te spreken. De verzorgende heeft mevrouw X centraal gezet en niet gehandeld volgens ‘ de afspraak’. Zij ervaart nu een familie die boos is. Tsja….in de vaste afspraken in het dossier staat immers dat mevrouw gedoucht zou worden.
Overall ben ik van mening dat wij heel veel informatie vastleggen (in dossiers, op formuliertjes) om te verantwoorden wat we doen, waarom wij dat doen, op welke wijze wij dat doen en hoe frequent wij dat doen. Mijn vraag is: is er wel een norm te stellen op de wijze waarop je iemand centraal zet? Naar mijn mening draait goede zorg om aandacht en wederzijds respect en vertrouwen. Is aandacht geven wel te meten? En respect?
En als er vertrouwen is, moet dan wel vastgelegd worden dat iemand twee keer per week onder de douche wordt geholpen? Of is het dan niet zo dat het verzorgend team dan de ruimte krijgt om iemand te douchen wanneer de bewoner het zelf wenst of wanneer het verzorgend team, onze professionals, het nodig achten?
Herken jij dit dilemma in Oostduin?
Groetjes, Michelle
