Hi Michelle,
Hoe zeer achter elk gezicht een verhaal zit, besef ik dagelijks. Ik stuur 60 medewerkers aan en eigenlijk kan ik een fulltime baan vullen met aandacht voor deze prachtige mensen en hun levensverhaal. Maar ik zou ook fulltime de bewoners van Oostduin kunnen en willen bezoeken. Oh, als dat eens kon!
Ieder mens heeft zijn ervaringen, gedachten, geheimen, liefdes, vreugdes, verdriet, verleden, heden en toekomst. Al is die toekomst voor onze bewoners normaliter korter dan die van jou of mij. Maar het zijn mensen die je alleen echt ziet als je jezelf toestaat echt contact te maken. Sta bij iemand stil, treedt binnen in iemands wereld en kijk verder dan het fysieke lijf. ‘See me’ maakt dat op een eenvoudige manier pijnlijk duidelijk. Maar ook op een prachtige, ontroerende manier.
Het is fantastisch dat de workshops persoonsgerichte zorg zijn gecreëerd om met onze medewerkers in gesprek te gaan over echt contact maken.
Vanavond ben ik druk met werken, met mijn kleine meisje troosten die verdrietig was over school en met nadenken over mevrouw Van der S. Vanmiddag ben ik bij haar geweest. Zij woont heel fijn bij ons. Maar ze is 89 en heeft niemand meer. Helemaal niemand. Zij had gehoord dat wij haar badkamer en keukentje gaan verbouwen. Maar wat had ze precies gehoord? Dat wij haar badkamer groter gaan maken en haar keuken weg gaat. En daar was zij helemaal ontdaan van en zenuwachtig over. Het is zo’n kleine moeite om dan bij haar langs te gaan en het gesprek aan te gaan. In haar ogen te kijken, te glimlachen en echt naar haar te luisteren. Om haar vervolgens gerust te stellen dat haar keukentje alleen maar mooier wordt en helemaal niet weg gaat.
Waarom zit zij nu nog in mijn hoofd? Omdat ze zei dat ze zo eenzaam is. Ik ga volgende week weer even bij haar langs. In het besef dat ik dat gewoon niet elke week kan doen…want er zijn meer eenzame bewoners. Maar het doet mij goed dat ik haar vandaag écht gezien en écht gehoord heb. Was ik vandaag heel even een zonnestraal aan haar bewolkte hemel? Dat hoop ik dan maar.
Wij doen bij elke bewoner een intake met het verhaal van verleden, heden en toekomst. Hoe was uw leven? Welk leven wilt u nu bij ons leiden? En hoe wilt u het straks, als het einde heel dichtbij is?
Het lijkt me fantastisch om samen met jou allemaal kleine ‘see me’ filmpjes te maken. Dan kunnen we laten zien wat echt contact is, en dat elk leven zijn eigen verhaal heeft. Dus laten we…
…Oh, ik moet nog een surprise maken, een gedicht schrijven en mijn broer mailen. En ik wilde vanavond nog hardlopen en…Tja, misschien moeten we mensen zoeken die tijd hebben om kleine ‘see me’s’ te maken. Studenten? Vrijwilligers?
Ik vind het idee prachtig, laten we dit doen!
Liefs Agnes
